ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ, ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ Η ΣΤΑΔΙΟ ΕΞΩΘΗΣΗΣ
Το δεύτερο στάδιο ή στάδιο της εξώθησης είναι η χρονική περίοδος από την τελεία διαστολή του τραχήλου μέχρι την έξοδο του εμβρύου. Το στάδιο αυτό δεν πρέπει να υπερβαίνει τη μία ώρα αν πρόκειται για το πρώτο παιδί ή τα 30 λεπτά αν πρόκειται για επόμενα παιδιά. Αποτελεί το πιο εξαντλητικό και απαιτητικό μέρος του τοκετού. Οι ωδίνες είναι πλέον συχνότερες (κάθε 2-3 λεπτά) και μεγαλύτερης έντασης, που σημαίνει ότι ο χρόνος για ανάπαυση ενδιάμεσα λιγοστεύει.
Εάν αισθανθείς την ανάγκη να σπρώξεις, είναι σημαντικό να το αναφέρεις στο γιατρό ή την μαία σου και να μην κάνεις τίποτα εάν δεν σου το πει αυτός ή εγω. Εάν εξωθήσεις πριν διασταλεί πλήρως ο τράχηλος, κινδυνεύεις να κουραστείς νωρίτερα από το αναμενόμενο και πιθανόν να εμποδίσεις την κανονική στροφή του κεφαλιού του εμβρύου. Αυτό σημαίνει ότι το μωρό θα δυσκολευτεί να περάσει από τον τράχηλο και θα είναι ιδιαίτερα επώδυνο για εσένα.
Είναι σημαντικό να αναπνέεις σωστά και να φροντίζεις μετά από κάθε ωδίνη να χαλαρώνεις. Θα εκτελέσουμε τις ασκήσεις αναπνοής που μάθαμε. Εάν μπορείς θα περπατήσεις έστω και για λίγο, διαφορετικά αλλάζεις συχνά στάση, και προσπαθεις να ηρεμείς ανάμεσα στις συσπάσεις.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμάστε να ουρείς τουλάχιστον κάθε μια ώρα και τέλος, μην διστάσεις να ζητήσεις αναλγησία από το ιατρικό προσωπικό (την μαία ή τον μαιευτήρα σου ).
Ο σύντροφος σας: Εφ΄οσον έχεις συννενοηθεί με το νοσοκομείο Φρόντισε να έχεις δίπλα σου τον σύντροφο σου, ο οποίος μπορεί να σε εμψυχώνει, να σε ηρεμεί και να σε ενθαρρύνει καθ’ όλη την διάρκεια του τοκετού. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την κατάλληλη προετοιμασία από την πλευρά του, καθ’ όλη τη διάρκεια της κύησης. Φροντίσε να του μεταφέρειε τις ανάγκες σου και να είναι στο πλάι σου όταν τον χρειάζεσαι (…ή το αντίθετο.
Το προσωπικό: Η καλή συνεργασία και η σχέση εμπιστοσύνης με τις μαίες της αίθουσας τοκετών είναι απαραίτητη για την ομαλή πορεία του τοκετού σου. Να θυμάστε ότι το προσωπικό είναι εκεί για να σε βοηθήσει, εφόσον βέβαια του το επιτρέψεις. Πιο συγκεκριμένα θα απαντά στις ερωτήσεις σου και θα καθησυχάζει τις ανησυχίες σου, θα ελέγχει την πίεση σου και την κατάσταση του μωρού σου, θα αξιολογεί την ένταση και την συχνότητα των συσπάσεων, την ποσότητα και ποιότητα των αιματηρών εκκρίσεων, και την πρόοδο του τοκετού σου. Τέλος, κατόπιν εντολής του μαιευτήρα σου, θα χορηγήσει κατευναστικά ή αναλγητικά φάρμακα (εφόσον τα έχεις ανάγκη και είναι εφικτό) και σε περίπτωση που είναι απαραίτητο, θα επιταχύνει τον τοκετό είτε με την χρήση ωκυτοκίνης ή με τεχνητή ρήξη των υμένων.
Εξωθήσεις και τοκετός :
Έχεις διαστολή σχεδόν 10 εκατοστά και η ένταση και διάρκεια των συσπάσεων αυξάνεται, με πολύ έντονη κορύφωση. Το προσωπικό της αίθουσας τοκετών θα σε προετοιμάσει για τον τοκετό, μεταφέροντας σε στο χειρουργείο. Τα ιδιωτικά μαιευτήρια έχουν κρεβάτια τα οποία μπορούν να διαμορφωθούν ανάλογα την κατάλληλη στιγμή και έτσι να μη χρειαστεί η μεταφορά σου. Η θέση αυτή σε βοηθά να σπρώξεις σωστά και επιπλέον δίνει ευχέρεια κινήσεων στο μαιευτήρα σου. Σίγουρα η τάση που είχες να σπρώξεις έχει αυξηθεί (αν και δεν το αισθάνονται αυτό όλες οι γυναίκες). Καθώς προχωρεί το κεφάλι του μωρού σου, αισθάνεσαι ένα κάψιμο ή τσίμπημα στον κόλπο και ίσως μεγάλη πίεση στο ορθό.
Ώρα λοιπόν να βοηθήσεις το μωρό σου να περάσει την γεννητική οδό και να βγει στον έξω κόσμο! Καθώς ωθείς, το κεφάλι του μωρού σου θα φαίνεται ολοένα και περισσότερο με κάθε σύσπαση. Μπορεί να χρειαστείς περινεοτομή, μια μικρή τομή στο περίνεο για να προληφθεί η ρήξη των ιστών. Να είσαι συγκεντρωμένη και να κάνεις ότι σου έρχεται φυσικό. Ωστόσο, πρέπει να ακολουθείς τις οδηγίες του μαιευτήρα σου και να σταματάς τις εξωθήσεις όταν σου το ζητούν. Σε αυτό το διάστημα, φρόντισε να παίρνεις μικρές και κοφτές αναπνοές.
Το κεφάλι του μωρού σου είναι σχεδόν έξω και ίσως χρειαστεί μια τελευταία εξώθηση για να γλιστρήσουν έξω οι ώμοι και το υπόλοιπο σώμα. Ο μαιευτήρας ή η μαία θα χρειαστεί να καθαρίσει τη βλέννα από το στόμα και τη μύτη του μωρού σου. Στη συνέχεια αφού κόψει τον ομφάλιο λώρο, μπορεί να τοποθετήσει το μωρό σου πάνω στο στομάχι σου ή στην αγκαλιά σου (εφόσον του το ζητήσετε εσείς). Αμέσως μετά αναλαμβάνει ο παιδίατρος-νεογνολόγος. Αυτός αξιολογώντας κάποιες παραμέτρους της κατάστασης του νεογνού (το χρώμα του δέρματος, την αναπνοή, την καρδιακή συχνότητα, τα αντανακλαστικά και το μυϊκό τόνο) θα το βαθμολογήσει στο λεγόμενο Apgar-Score και θα υποστηρίξει αναλόγως όποια από τις παραμέτρους χρειάζεται.